تاثیر کینزیوتیپینگ عضله چهار سر ران بر برخی شاخص های آمادگی جسمانی ورزشکاران غیرآسیب دیده

ورزشکاران اغلب به دنبال مداخلاتی هستند تا اثرات تمرینات ورزشی خود را به حد مطلوب برسانند که یکی از مداخلات جدید، استفاده از تیپ های ورزشی از جمله کینزیوتیپ می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تکنیک تسهیلی کینزیوتیپینگ عضله چهارسر رانی بر برخی از شاخص های آمادگی جسمانی از جمله قدرت عضلانی، توان، سرعت، چابکی و نیز میزان درک تلاش بود. بدین منظور 40 ورزشکار(20 دختر و 20 پسر) عضو تیم های منتخب دانشجویی با میانگین سنی 97/2±18/22 سال، قد 68/7±42/167سانتی متر، وزن 72/9±19/61 کیلوگرم به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت نمودند. آزمونها در سه جلسه جداگانه و در وضعیت های بدون کاربرد کینزیوتیپ، بلافاصله و 24 ساعت پس از کاربرد کینزیوتیپ بر ناحیه قدامی ران و مفصل زانو، انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که حداکثر قدرت ایزومتریک ارادی عضله چهارسر رانی، توان و سرعت دویدن بلافاصله و 24 ساعت پس از کاربرد تیپ نسبت به وضعیت بدون کاربرد تیپ افزایش معناداری داشته است. همچنین نتایج حاصل از مقایسه قدرت عضله چهارسر ران و توان در وضعیت 24 ساعت پس از کاربرد تیپ نسبت به بلافاصله پس از کاربرد تیپ از نظر آماری معنادار بود در صورتی که این مقایسه در مورد سرعت دویدن معنادار نبود. تحلیل داده ها حاکی از آن بود که کینزیوتیپ نمی تواند به شکل آنی چابکی ورزشکاران را تحت تاثیر قرار دهد اما پس از 24 ساعت نسبت به وضعیت بدون کاربرد تیپ منجر به افزایش معناداری در چابکی شد. همچنین با مقایسه نتایج حاصل از کاربرد کوتاه مدت و طولانی مدت کینزیوتیپ نیز مشاهده شد که تیپ کینزیو می تواند به صورت فزآینده و معناداری چابکی را پس از 24 ساعت افزایش دهد. تجزیه و تحلیل یافته های حاصل از ارزیابی میزان درک تلاش ورزشکار نشان دهنده عدم تاثیر معنادار کینزیوتیپ بر این شاخص بود. کینزیوتیپینگ عضله چهارسر رانی احتمالا از طریق افزایش تحریک مکانورسپتورهای پوستی و تحریکات حسی می تواند منجر به تسهیل عملکرد عضلات زیر ناحیه تیپ شده گردد و اجرای عملکرد های ورزشی را بهبود بخشد